W analizie przygotowanej przez laboratorium znajdują się parametry fizykochemiczne oraz mikrobiologiczne. Jednym z częstych problemów jest żelazo w wodzie ze studni głębinowej. Zdarzają się także zakażenia paciorkowcami kałowymi i innymi bakteriami. Sprawdź, jak interpretować otrzymane wyniki badania i kiedy zdecydować się na uzdatnianie.
Parametry fizykochemiczne w badaniu wody ze studni
Podstawowe cechy organoleptyczne oceniane przez laboratorium to barwa, zapach, smak i mętność. Ich nieprawidłowe wyniki mogą oznaczać zanieczyszczenie cząsteczkami stałymi, na przykład związkami żelaza i innych metali. Zmieniony smak czy zapach najczęściej spowodowany jest obecnością produktów metabolizmu różnych organizmów bądź stanowi skutek uboczny procesu uzdatniania wody, np. z pomocą związków chloru.
Więcej informacji dotyczących jakości analizowanej próbki dostarczają badania wskaźników fizykochemicznych. Należą do nich między innymi odczyn, który powinien mieścić się w przedziale 6,5 – 9,5, a także przewodność i twardość. Miara przepływu prądu elektrycznego jest badaniem obrazującym stopień mineralizacji wody. Podobnie jest w przypadku twardości, która zależy od ilości rozpuszczonych związków wapnia i magnezu. Zbyt duże wartości jonów tych minerałów mogą prowadzić do tworzenia się kamienia kotłowego, a ponadto znacząco zwiększają użycie środków myjących w gospodarstwie domowym.
Innymi czynnikami, które wykrywa badanie wody ze studni głębinowej, są azotany i azotyny, jon amonowy, chlorki i fluorki. Ich nadmierna ilość obecna w próbce może świadczyć o zanieczyszczeniu pochodzącym z przetwórstwa spożywczego, ścieków przemysłowych i roli.
Jony metali, które mogą być obecne w próbce wody
Żelazo w wodzie ze studni głębinowej powoduje zmianę jej barwy, mętności, smaku i zapachu. Pierwiastek ten występuje najczęściej w duecie z manganem. Ich obecność sprzyja rozmnażaniu się bakterii manganowych i żelazowych, które z kolei tworzą maziste osady w wodociągach. Badanie próbki ze studni umożliwia wykrycie zanieczyszczenia, zanim stanie się ono istotnym zagrożeniem dla zdrowia. Uzdatnianie wody najczęściej sprowadza się do instalacji odżelaziacza, który skutecznie usuwa nadmiarowe jony żelaza i manganu.
Kolejnym problemem może być wykrycie w próbce ze studni głębinowej metali ciężkich — arsenu, kadmu, niklu, rtęci, ołowiu, miedzi. Podobnie jak w przypadku żelaza, ich obecność wiąże się z ryzykiem dla zdrowia ludzi i niekorzystnie wpływa na instalację wodnokanalizacyjną. W celu uzdatnienia wody stosuje się filtry wstępne o dużej powierzchni filtracyjnej.
Wskaźniki mikrobiologiczne w badaniu wody ze studni
W przypadku zanieczyszczeń pochodzenia fekalnego konieczne jest podjęcie działań w dwóch kierunkach. Pierwszym, doraźnym, będzie uzdatnianie za pomocą odpowiednich filtrów. Drugim powinno być wyeliminowanie źródeł zakażenia w studni głębinowej. W badaniu laboratoryjnym szczególnie istotne jest oznaczenie ilości trzech bakterii: Escherichia coli, Enterococcus faecalis i Clostridium perfrigens.
W próbce ze studni głębinowej nie powinny być obecne żadne z tych mikroorganizmów. Ich występowanie stwarza poważne ryzyko dla zdrowia ludzi i zwierząt, korzystających z ujęcia. Mogą powodować zatrucia pokarmowe prowadzące do ostrych biegunek i odwodnienia.